سیمان اکسی سولفات منیزیم را می‌توان با افزودن محلول‌های کلرید منیزیم به سولفات‌های کلسیم یا مخلوط‌های فسفات کلسیم سولفات تولید کرد.
سیمان‌های کم حرارت در حین واکنش هیدراتاسیون، دمای کمی تولید می‌کنند. این ویژگی با تغییر خاصیت شیمیایی برخی از ترکیبات سیمان‌های پرتلند معمولی به دست می‌آید. ترکیب شیمیایی سیمان‌های کم حرارت عبارت است از:
اما نهایتاً افتخار نهایی نصیب آجرچین انگلیسی به نام جوزف اسپیدین شد. او موفق شد از پختن مخلوطی از سنگ آهک و خاک رس (به نسبت متفاوت و به صورت دوغاب) در درجه حرارت بالا به نوعی آهک آبی فوق‌العاده جالب دست یابد که نام آن را سیمان پرتلند گذاشت و در ۲۱ اکتبر ۱۸۲۴ سیمان ساخته شده خود را به ثبت رسانده و لوح تقدیر از جرج چهارم دریافت کند.
سایر مواد : علاوه بر مواد معدنی اصلی ذکر شده، ممکن است مواد دیگری نیز به سیمان اضافه شوند مانند گچ، سنگ گچ، پوسته زغال و مواد افزودنی.
در ادامه، به معرفی این خواص و آزمایش‌های موجود برای تعیین آن‌ها می‌پردازیم.
از این‌رو، آشنایی با این مواد از اهمیت بالایی برخوردار است. به منظور آشنایی با ترکیبات سیمان، باید نقش و عملکرد هر ماخذ مقاله ماده را به خوبی مورد بررسی قرار داد.
سیمان، از هشت ماده اصلی آهک، سیلیکا، آلومینا، مگنزیا، اکسید آهن، سولفات کلسیم، سولفور تری اکسید و آلکالین (نمک قلیایی) تشکیل می‌شود.
برای اعمال حرارت اولیه، مواد خام به محلی با چندین سیکلون انتقال داده می‌شوند. این سیکلون‌ها با استفاده از گازهای داغ تولید شده از طرف کوره، حرارت اولیه را به مواد خام انتقال می‌دهند.
۱۸۴۵ میلادی: “ایساک چارلز جانسون” فرآیند تولید سیمان را بهبود بخشید و دمای پخت را افزایش داد. این بهبودها منجر به تولید سیمانی با کیفیت بهتر شد.
استفاده از مواد شبیه سیمان به دوران باستان برمی‌گردد. مصری‌ها و رومی‌ها از نوعی ملات استفاده می‌کردند که مخلوطی از خاکستر آتش‌فشانی و آهک بود.
در فرآیند تولید سیمان، پخت مواد خام در کوره، اصلی‌ترین مرحله به شمار می‌رود.
در قرون وسطی، استفاده از مواد شبیه سیمان به دلیل کاهش فناوری و دانش فنی، کاهش یافت. اما در دوره رنسانس دوباره استفاده از این مواد در ساخت و ساز رواج پیدا کرد.
بلوک‌های سیمانی، که از سیمان و سنگدانه‌ها تشکیل می‌شوند، در ساخت دیوارهای داخلی و خارجی ساختمان‌ها به کار می‌روند.
تجزیه اکسیدهای سیمان پرتلند (بر حسب %) تعیین ترکیب اجزای سیمان، با استفاده از تجزیه شیمیایی